Przejdź do zawartości

Linia kolejowa nr 375

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa nr 375
Międzyrzecz – Toporów
Mapa przebiegu linii kolejowej 375
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK

Numer linii

375

Tabela SRJP

334 (przed 1945: 129h, przed 1968: 334, w 2008: 375)

Długość

42,949[1] km

Rozstaw szyn

1435 mm

Sieć trakcyjna

brak

Prędkość maksymalna

60[2] km/h

Zdjęcie LK375
Linia nr 375
Historia
Lata budowy

1907–1909

Rok otwarcia

1 sierpnia 1909

Rok włączenia do PKP

1945

Rok zawieszenia ruchu

1989, 1992, 1994, 1995

Linia kolejowa nr 375 – jednotorowa, niezelektryfikowana linia kolejowa znaczenia miejscowego, długości 42,949 km, łącząca stację Międzyrzecz ze stacją Toporów[1]. Zlokalizowana na wysokości od 50 m n.p.m. do 137 m n.p.m.[3]. Odcinek Międzyrzecz – Nietoperek (długości 8,200 km) jest wpisany do wykazu linii kolejowych państwowego znaczenia.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Budowę linii z Toporowa do Międzyrzecza przeprowadzono w latach 1907–1909. Połączyła ona ze sobą wybudowane już wcześniej linie kolejowe: Frankfurt (Oder)Poznań Główny (1870), Zbąszyń – Międzyrzecz (1885), Międzyrzecz – Wierzbno (Międzychód) (1887), Rzepin – Międzyrzecz (1890–1892) i Międzyrzecz – Skwierzyna (1896). Uroczyste otwarcie nastąpiło 1 sierpnia 1909. Z powodu urozmaiconej rzeźby terenu, budowniczowie często stawali przed dużymi wyzwaniami. Widoczne ślady nietypowych na terenach nizinnych rozwiązań inżynieryjnych to liczne nasypy, wykopy i wiadukty.

Kalendarium:

  • 1 sierpnia 1909 – oddanie linii do eksploatacji, jako północnej odnogi wielotorowej magistrali nr 3 wschód-zachód; do 1945 r. należała do Dyrekcji Wschodniej z siedzibą we Frankfurcie nad Odrą
  • 1 stycznia 1989 – zawieszenie ruchu pasażerskiego na całej linii
  • 15 grudnia 1992 – zawieszenie ruchu towarowego na odcinku Nietoperek – Staropole
  • 25 maja 1993 – wznowienie ruchu pasażerskiego na odcinku Sieniawa Lubuska – Toporów, prowadzone przez Lubuską Kolej Regionalną
  • 1 stycznia 1994 – zawieszenie ruchu towarowego na odcinku Staropole – Sieniawa Lubuska
  • luty 1994 – zawieszenie przez Lubuską Kolej Regionalną ruchu pasażerskiego na odcinku Sieniawa Lubuska – Toporów
  • 1995 – zamknięcie dla ruchu towarowego odcinka Sieniawa Lubuska – Toporów
  • 28 listopada 2005 – zawieszenie ruchu towarowego na odcinku Międzyrzecz – Nietoperek
  • od 2000 – linia nieprzejezdna na odcinku Nietoperek – Sieniawa Lubuska
  • 18 listopada 2007 – zakończenie remontu odcinka Międzyrzecz – Nietoperek z funduszy NATO i wznowienie ruchu pociągów towarowych
  • 3 kwietnia 2008 – wznowienie ruchu towarowego na odcinku Sieniawa Lubuska – Toporów na potrzeby Kopalni Węgla Brunatnego „Sieniawa”[4]
  • marzec 2010 – uruchomienie pociągów towarowych z Toporowa do okolic Gronowa z dostawami kruszywa na budowę autostrady A2 oraz pociągów z drzewem z Gronowa do Toporowa[5]
  • 8 sierpnia 2020 – uruchomienie przez Lubuski Zakład Polregio wraz z urzędem marszałkowskim województwa lubuskiego wakacyjnych, sobotnich połączeń kolejowych z Zielonej Góry do Łagowa[6]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Id-12 (D29) Wykaz linii. plk-sa.pl, 2023-09-08. [dostęp 2023-09-18]. (pol.).
  2. Wykaz maksymalnych prędkości. plk-sa.pl, 2022-12-11. [dostęp 2023-09-18]. (pol.).
  3. 375 Międzyrzecz - Toporów. atlaskolejowy.net. [dostęp 2023-12-31]. (pol.).
  4. Gazeta Dzień za Dniem (nr 15 z dnia 9 kwietnia 2008 r.)
  5. Autostrada Wielkopolska wybuduje A2 do granicy. motogazeta.mojeauto.pl. [dostęp 2019-11-27].
  6. W sobotę (8.08.2020) rusza nowe połączenie kolejowe Zielona Góra – Łagów

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Michalak Robert, Linia kolejowa Międzyrzecz – Toporów, „Świat Kolei” nr 6/2009

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]